Maxime en ik verlieten vanmiddag niets vermoedend ons huis, Ferry en twee (!) elektriciens hier geheel verzorgd (cola en koekjes) achterlatend. Wij gingen 'voorwerk' doen voor het uitzoeken van nieuwe meubels en togen naar het - ons inmiddels zo bekende - Alexandrium in Rotterdam.
Om een uur of half zes waren we weer thuis, Maxime verheugde zich al helemaal op 'een moment voor jezelf met de iPad', maar helaas: geen internet. Terwijl de jongens van de fa. IJsselstijn ons toch serieus hadden verzekerd dat internet èn de telefoon vanaf nu weer helemaal OK waren ... maar nu was er niets, nada, rien, niente, hiçbir şey, nichts aan stroom. Dus (bijna) donker en koud (de koelkast gelukkig ook nog) de stoppenkast bekeken: aardlekschakelaar stond op o, omgezet: geen actie. Bij de buren gevraagd: ja, die hebben gewoon stroom...
Eerst in alle dozen gezocht naar waxinelichtjes, overal neergezet (gezeik bij kaarslicht volgens Bas & Max)... en dan bellen maar, met mijn gelukkig opgeladen mobieltje. Eerst Ferry: nee, die wist van niks, toen Ad (antwoordapparaat) en als laatste stro(om)halm Marco (ook antwoordapparaat). De helpdesk in de persoon van Gerda was wel bereikbaar en zou actie ondernemen. Alras werden we teruggebeld (voor insiders: dit is de verkorte versie van wat zich hier afspeelde), de servicemonteur zal er om een uur of half acht zijn, maar zijn vrouw heeft net het eten op tafel gezet...
Ad belt nog even en ik leg uit wat ik zie in de meterkast...wat ik eigenlijk al wilde proberen, raadt hij me van harte aan (!): alle schakelaars onder alle stoppen de andere kant opzetten...en zie hier het resultaat: internet werkt en ik ben nog in leven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten